Wspólnota Miłość i Miłosierdzie Jezusa
„Mów światu o Moim Miłosierdziu, o Mojej Miłości.” - Dz. św. Faustyny, 1074
Kazanie o. Daniela - Złośliwe ataki faryzeuszy na Jezusa i Jego Uczniów
Zawartość nie jest teraz dostępna
Dzieje się tak zwykle, gdy właściciel udostępnił zawartość małej grupie osób, zmienił jej widoczność lub ją usunął.
Słowo Boże na dziś 🕊
Wtorek, 21 stycznia 2025
Wspomnienie obowiązkowe
ŚW. AGNIESZKI, DZIEWICY I MĘCZENNICY🥀
Teksty liturgii Mszy św.
ANTYFONA NA WEJŚCIE
Oto święta, która aż do śmierci walczyła w obronie prawa Bożego; * nie bała się gróźb prześladowców, * bo Chrystus był jej mocą.
PIERWSZE CZYTANIE
Motywy naszej nadziei
Hbr 6, 10-20
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapomniał o czynie waszym i miłości, którą okazaliście dla imienia Jego, gdy usługiwaliście świętym i jeszcze usługujecie. Pragniemy zaś, by każdy z was okazywał tę samą gorliwość w doskonaleniu nadziei aż do końca, abyście nie stali się ospałymi, ale naśladowali tych, którzy przez wiarę i cierpliwość stają się dziedzicami obietnic.
Albowiem gdy Bóg Abrahamowi uczynił obietnicę, nie mając nikogo większego, na kogo mógłby przysiąc, poprzysiągł na samego siebie, mówiąc: «Zaiste, hojnie cię pobłogosławię i ponad miarę rozmnożę». A ponieważ Abraham tak cierpliwie oczekiwał, otrzymał to, co było obiecane. Ludzie przysięgają na kogoś wyższego, a przysięga dla stwierdzenia prawdy jest zakończeniem każdego sporu między nimi.
Dlatego Bóg, pragnąc okazać dziedzicom obietnicy ponad wszelką miarę niezmienność swego postanowienia, wzmocnił je przysięgą, abyśmy przez dwie rzeczy niezmienne, co do których niemożliwe jest, by skłamał Bóg, mieli trwałą pociechę, my, którzy uciekliśmy się do uchwycenia zaofiarowanej nadziei. Trzymajmy się jej jak bezpiecznej i silnej dla duszy kotwicy, która przenika poza zasłonę, gdzie Jezus jako poprzednik wszedł za nas, stawszy się arcykapłanem na wieki na wzór Melchizedeka.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 111 (110), 1b-2. 4-5. 9 i 10c (R.: 5b)
Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.
1 Z całego serca będę chwalił Pana *
w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.
2 Wielkie są dzieła Pana, *
zgłębiać je mają wszyscy, którzy je miłują.
Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.
4 Sprawił, że trwa pamięć Jego cudów, *
Pan jest miłosierny i łaskawy.
5 Dał pokarm bogobojnym, *
pamiętać będzie wiecznie o swoim przymierzu.
Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.
9 Zesłał odkupienie swojemu ludowi, *
na wieki ustanowił swoje przymierze,
imię Jego jest święte i wzbudza trwogę, *
10 a Jego sprawiedliwość będzie trwać na wieki.
Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Por. Ef 1, 17-18
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa,
przeniknie nasze serca swoim światłem,
abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
Szabat został ustanowiony dla człowieka,
a nie człowiek dla szabatu
Mk 2, 23-28
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?»
On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom».
I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».
Oto słowo Pańskie.
